Irene
I always wanted to dance. The style was not important, just one thing: to dance. When I arrived at the dance school my first day, a door opened that never closed again. The studios were called “Danza Española” and they had so many subjects you could study: ballet, escuela bolera, danza estilizada, flamenco…. That was the same for me as Disneyworld was for other kids.
But it was only much later, after many years of dancing, that the depth of flamenco caught my attention: the way this music, the Cante Flamenco (flamenco song), turns your guts upside down is indescribable; and to translate this sensation to the body through movement is an adventure.
De Sevilliaanse Irene Alvarez heeft meer dan 15 jaar ervaring als docente. Ze begint op haar 9 jaar haar opleiding “Klassiek Spaanse dans” bij Matilde Coral aan het “Real Conservatorio de Musica y Danza” te Sevilla. In 1993 behaalt ze haar diploma en sindsdien heeft ze haar opleiding voortgezet bij dans grootheden als El Güito, Manolo Marin, Javier Latorre, Isabel Bayón, José Galván, Pilar Ogalla, Angel Atienza en Manuel Betanzos. Voortbouwend op de traditionele Flamenco heeft ze haar eigen, onmiskenbare stijl ontwikkeld die zich beweegt tussen een impulsieve, soms vrij moderne expressie, en de vrouwelijke elegantie die het kenmerk is van de Sevilliaanse school.
In 1992 was Irene te zien in de Film “Sevillanas” van Carlos Saura. Ze treedt regelmatig op in tablaos, in internationale theaters en op Europese festivals en werkt graag mee aan cross-over projecten. In 2010 sticht ze haar eigen “Cuadro Flamenco Irene Álvarez”, met zangeres Carmen Fernandez en gitarist Alexander Gavilán.