Nele en Jan

Ik, Jan, was 16 en mijn zus en haar man, die dansles volgden, namen me mee naar een oefenavond. Ik heb me daarna meteen ingeschreven voor een beginnerscursus. Het dansen heeft mij nadien nooit meer losgelaten. De liefde voor dans is langzaam maar zeker gegroeid. Het was geen ‘coup de foudre’, ik deed het gewoon graag. En hoe langer ik het deed, hoe liever. Het is pas na een tijdje dat ik ook de effecten op het lichaam begon te merken: een betere, rechte houding. Een vlotte, soepele pas. Dat is gewoon leuk!

Ik, Nele, werd eerst verliefd op Jan! Echt waar, hij heeft me op de dansvloer getrokken. En wat ik voelde bij die eerste dans? Wat heel wat beginnende dansers denken: ‘Dju da’s niet makkelijk, maar hoe tof! Later ontdekte ik het effect op de fysieke én de emotionele mens.

Wij besloten samen te dansen van het eerste moment waarop we onze eerste passen samen hebben gezet. Zo zijn we in de wereld van de koppeldans gerold, en in het lesgeven. Eerst als salondansers, even later kwam daar de swing bij. Omdat de stijldans iets heeft wat de swing niet heeft en omgekeerd. En vermits wij verknocht zijn aan zowel het ‘zweven’ van de standaard salondansen, het pittige van de Latijns-Amerikaanse salondansen en het speelse van de swing, hebben we ons verdiept in dit alles. Zweven, shinen én shaken!